Разговор со Хелен Хокинс, уредник на "Калчр" - "Сандеј тајмс"

Пред некој месец почнав да читам Утрински за да ги избегнам стресните наслови од весници како Дневник и Време. Близок до сдсм и владата ама барем не е смртно депресивен и параноичен. А и има ок информации, посебно за култура. Само понекогаш го тупат со големи интелектуализирани текстови. Баш околу тоа е и текстов.




Дали Китс е повреден од Дилан?


Нивото на британската критика е токму како и нашиот интерес за драмата. Се се врти околу тоа да се биде забавен со зборови. Идеите се секундарни во однос на ентертеинмент вредноста на делото

Оној кој ја контролира информацијата го контролира светот. Оваа логика медиумскиот магнат Руперт Мурдок ја има применето одамна. Дел од неговото царство, на британскиот остров, се влијателните "Тајмс" и "Сандеј тајмс", како и таблоидите "Сан" и "Њуз ов д ворлд". Но и покрај тоа што е синоним за сурова, компетитивна моќ, ова не е чувството кое го имате во внатрешноста на еден од неговите медиумски гиганти. Сандеј тајмс е тивко, дури и необично воздржано место, во кое постојано се судирате со познатата британска љубезност, но и со силна креативна енергија чие засилено струење го чувствувате само во часовите пред затворањето на изданијата. Сепак, нема сомнение дека ова е едно од најмоќните медиумски врела во кое се востановуваат глобалните медиумски трендови. Во сферата на културата, токму неделното издание на "Сандеј тајмс" - "Калчр" е изворот на највлијателната уметничка критика во Британија. Понатаму...